به گزارش برترین خبر ، متن کامل این یادداشت را در زیر مشاهده میکنید:
جنبش دانشجویی و رسالت اجتماعی
« از دانشگاه، همیشه و در همه جا این انتظار است که محل جوشش و اوج دو جریان حیاتی در کشور باشد: اول، جریان علم و تحقیق؛ دوم، جریان آرمانگراییها و آرمانخواهیها و هدفگذاریهای سیاسی و اجتماعی ». مقام معظم رهبری
با وقوع کودتای ۲۸ مرداد سال ۱۳۳۲ و شکست نهضت ملی و قدرتگیری بیشتر سلطنت پهلوی، دوره جدیدی از فعالیتهای دانشجویی آغاز شد. چندی بعد در ۱۶ آذر همان سال، دانشجویان در مخالفت با سفر «نیکسون»، معاون وقت رییسجمهور آمریکا به کشور دست به اعتراض گسترده زدند که این حرکت با یورش مزدوران رژیم پهلوی و شهادت چند تن از دانشجویان، سرکوب گردید و ۱۶ آذر ۱۳۳۲ به نقطه عطف و نماد هویت جنبش دانشجویی مبدل گشت.
پس از پیروزی انقلاب اسلامی، جنبش دانشجویی، همواره سعی نمود به حفظ و تداوم آرمانهای انقلاب بپردازد. اولین فریضه دانشجویی، آرمانخواهی است. آرمانگرایی عین عقلانیت است و دانشجو، نمایشگر وجدان بیدار ملت و کشور است. تکریم و احترام به دانشجو و دانشگاه به معنای تکریم و احترام به علم و دانش است. از جمله نیازهای اساسی و درجه یک کشور، نیاز علمی است و به همین دلیل، لازم است کار علمی در دانشگاه، جهادی باشد؛ کار جهادی به معنای شوق به کار با جهتگیری درست، آرمانخواهی و عبور از موانع؛ بر همین اساس، از دانشگاهها انتظار میرود هم مقر تعلیم باشند و هم مرکز تربیت، تا این که نسلی از مدیران، اداره امور مملکت خود را پرورش دهند.
تقویت مبانی معرفتی و خودسازی اخلاقی، حضور فکری در مسایل اصلی کشور و حضور فیزیکی در مواقع لازم، برافراشته نگهداشتن پرچم آرمانخواهی و مطالبهگری، عدم تقیه در دفاع از نظام اسلامی، درک ضرورت حفظ وحدت در دانشگاهها، انتقاد در کنار پیشنهاد و پرهیز از پرخاشگری، درک اهمیت گفتمانسازی و تقویت گفتمانهای اصلی انقلاب اسلامی، فتح قلههای علمی، توجه به سبک زندگی اسلامی در اندیشه و عمل، توجه و مراقبت نسبت به سربازگیری دشمن از جامعه جوان کشور، برخورداری از شرح صدر سیاسی ناظر به حسن اخلاق و تحمل شنیدن حرف مخالف، سعی بر غلبه پیدانکردن نگاه سوسیالیستی و مارکسیستی بر تفکر اقتصادی جامعه ما، تبیین ایده اقتصاد مقاومتی، تفکیک میان دو مفهوم«سیاستگری» به معنای فهم و قدرت تحلیل سیاسی و «سیاست بازی» به معنای سیاستزدگی، زنده نگهداشتن امید در خود و نگاه راهبردی به انقلاب و تفکر درباره آینده، از ویژگیهای بارز و ممتاز جنبش دانشجویی و جریان نخبگانی اصیل و انقلابی است.
از چالشهای اساسی حفظ گفتمان علم و پیشرفت علمی و گفتمان پیشرفت عمومی کشور در دانشگاهها، فعالیت دشمنان نظام اسلامی برای کشاندن دانشگاهها به سمت جنجالهای سیاسی و حرکت به سوی مسایل پوچ، اثرگذاری مسایل کوچک بر مسایل اساسی دانشگاه و نیز اثرگذاری جریانهای سیاسی بر دانشگاه است. سطحی شدن، دور شدن از آرمانها، افتادن به دام احزاب و گروههای سیاسی، طمعورزی و سوء استفاده عناصر و مجموعههای ناباب از آفتهای جنبش دانشجویی است. لذا مسوولیت دانشگاه و دانشجو این است که یک فضای گفتمانی ایجاد کنند تا دانشجو بتواند در زمینه مسایل گوناگون کشور، تحلیل در اختیار مردم قرار دهد و همه در آن فضا فکر کنند، جهتگیری پیدا کنند و دوشادوش یکدیگر برای سربلندی ایران اسلامی گام بردارند. با تحقق این مهم، امید میرود جنبش دانشجویی، ضمن برخورداری از «تعهد اجتماعی» به «رسالت اجتماعی» خویش نیز یقین داشته و در اجرای آن بکوشد. با این نگرش، توجه به هفت توصیه رهبر حکیم انقلاب به جوانان در «بیانیه گام دوم انقلاب» با رویکرد امید و نگاه خوشبینانه به آینده، میتواند راهگشا باشد.
۱- جهاد علمی و پژوهشی.
۲- جهاد برای رشد معنوی و وجدان اخلاقی جامعه با همراهی هوشمندانه و مسوولانه دستگاههای اجرایی کشور.
۳- راهحل داخلی برای برونرفت از مشکلات اقتصادی کشور.
۴- حراست از استقلال(نه به معنای زندانیکردن سیاست و اقتصاد) و آزادی(نه به معنای تقابل با اخلاق، قانون و ارزشهای الهی و حقوق عمومی).
۵- جهاد برای رفع محرومیتها و کاهش شکافهای عمیق طبقاتی.
۶- عدم عقبنشینی از ارزشهای انقلابی و ملی، حفظ مرزبندی با دشمنان و حل مشکلات قابلحل با آنها ناظر به عزت ملی، حکمت و مصلحت.
۷- جهاد همه جانبه و هوشمندانه در مقابل تلاش غرب در ترویج سبک زندگی غربی.
بر همین اساس، از دیدگاه مقام معظم رهبری، جوانان و دانشجویان، قشر برگزیده جامعه، ذخیره ارزشمند، ثروت بزرگ و واقعی کشور و راهحل مشکلات هستند و حرکتهای خودجوش و خودکار دانشجویان جوان فعال در تشکلهای گوناگون دانشجویی، پیشرو بودن در اندیشهورزی و حرکتهای اجرایی و خنثیکردن توطئههای نرم دشمن برای فلجکردن و نومیدکردن نسل جوان، بر آینده درخشان نظام جمهوری اسلامی در نیل به پیشرفت توام با عدالت و نیز تعالی انقلاب شکوهمند اسلامی، دلالت دارد.