به گزارش برترین خبر ، با وجود اینکه دانشگاه و دانشجویان در حال تلاش هستند تا پژوهش و تحقیق‌های خود را برای حل مسئله جامعه در اولویت قرار دهند اما عملکرد جامعه مدیران در عدم به‌کارگیری از ظرفیت دانشگاه و دانشجویان در تصمیم گیری‌های خرد و کلان جای انتقاد دارد.
در دوران انقلاب اسلامی این دانشجویان بودند که نقش مهم خود را به فرمان امام راحل(ره) ایفا کردند و پس از انقلاب اسلامی نیز، با گسترش مراکز دانشجویی، طبیعتا باید نقش این آینده‌سازان پررنگ‌تر دیده می‌شد.
در این میان، گاهی کم توجهی‌ها و ندیدن‌ها موجب شده تا برخی به این تفکر دامن بزنند که دانشجو تنها یک دانشجو است، این در حالی است که دانشجو یک متفکر، صاحب و طالب علم بوده که دارای قوه درک بیشتری است.
شاید بسیاری از افراد جامعه به ویژه جامعه علمی، به این نتیجه رسیده باشند که گویی دانشگاه ظرفیتی بسیار عظیم که بلا استفاده مانده است، در حالیکه می توان به راحتی از این ظرفیت رایگان که طالب علم و صاحب ایده و خلاق هستند در مدیریت های شهری، استانی و ملی بهره برد و با مشارکت دادن جامعه دانشگاهی تصمیمات به مراتب اصولی و علمی تری اتخاذ کرد.
شاید پرسیدن این سوال، کمی عجیب باشد چرا که پاسخ آن مشخص است اما واقعا به این موضوع اندیشیده‌اید که تا چه اندازه مدیران اجرایی و دستگاه ها نشست دانشجویی برگزار می کنند و تا چه حد از این قشر دعوت کرده تا از ایده و طرح های آنان بهره برداری صحیح انجام دهند، این نشانگر نادیده گرفتن ظرفیت دانشگاه ها است.
البته ذکر این نکته ضروری است که بیماری منحوس کووید ۱۹، ماهیت شکلی دانشگاه‌ها و دانشجو بودن را با تغییر کمی و کیفی مواجه کرده است اما تا به حال آیا به این سوال پاسخ داده‌اید که دیگر دانشجو، یک عنصر مطالبه‌گر در جامعه نیست، دلیل آن کاملا مشخص است، فضای کنونی بسیاری از دانشگاه‌ها فاقد نشاط است و با توجه به گسترش دانشگاه ها و تنوع موسسات آموزش عالی به دلیل پذیرش به مراتب آسان تر دانشجو، فضای دانشگاه ها از شور و نشاط سابق برخوردار نیست.
البته همه این موارد را نباید به مسئولان و تصمیم‌گیران ربط داد، ما دانشجویان هم در ندیده شدن‌ها، کم مقصر نیستیم، به عنوان مثال، بسیاری از دانشجویان حتی دلیل نامگذاری ۱۶ آذر را نمی دانند، ضعف دانشجویان ما تنها به این ختم نشده و بارها دیده شده است که بسیاری از این دانشجویان حتی میز دانشگاه را لمس نکرده و زمان امتحان به یاری اساتید واحد مورد نظر را پاس می کنند.
دانشجو بودن، یک فرصت بسیار مهم و مغتنمی است که همه باید آن را به بهترین شکل ممکن گرامی بدارند و در کنار موج‌آفرینی نشاط و شادی، لحظه‌ای را برای آموختن علم از دست ندهند این در حالی است که بسیاری از تحقیق و کنفرانس های دانشجویی فعلی، فاقد کیفیت است و این نشانگر این بوده که دانشجو کمترین زحمتی برای کسب علم و دانش متقبل نشده است.
از سوی دیگر، یکی از وجه‌های مهم دانشجویی توجه به مسائل سیاسی و مطالبه‌گری در این زمینه است، موضوعی که اقریبا در جامعه کنونی کمرنگ شده و دانشجوها تنها به دنبال پاس کردن واحدهای درسی و گرفتن مدرک در دانشگاه ها بوده و به مسائل دیگری توجه نمی کنند.
دانشجویان باید دیدگاه های سیاسی خود را مطرح کرده و رفتار سیاستمداران را بررسی و تحلیل کنند، سوال اینجا است که آیا دانشجویان فعلی احزاب سیاسی داخل کشور را شناخته یا دلایل شکل گیری آنان را می‌دانند، آیا تاریخ سیاسی کشورمان مطالعه شده و برای آینده سیاسی جامعه‌ای که در آن زندگی می‌کنند، نظر، طرح و برنامه‌ای دارند؟
بدون شک خروجی چنین دانشجویانی، حضور مدیرانی بسیار ضعیف، بدون تدبیر و علم خواهد شد، مدیرانی که صرفا مدرکی اخذ کرده و متناسب با آن وجهی پرداخت کرده اند./.isna