به گزارش برترین خبر ، متن کامل این گزارش را در زیر مشاهده می‌کنید:
باسمه تعالی
پردیس زیبای دانشگاه مازندران، مظهری از جنگل‌های ارزشمند هیرکانی
در تاریخ ۱۴ تیر ماه ۱۳۹۸، جنگل‌های باستانی و ارزشمند هیرکانی در شمال ایران بعد از یک دوره طولانی تلاش و پیگیری کارشناسان و اساتید جنگل در فهرست میراث جهانی یونسکو قرار گرفت. این جنگل‌ها به دلیل ارزش تنوع گونه‌ای، قدمت بسیار زیاد و خدمات اکوسیستمی فراوان، در سطح ملی و بین‌المللی مورد توجه می‌باشد. علی‌رغم اهمیت جهانی، محدوده مزبور در دهه‌های گذشته به شکل‌های گوناگون توسط عوامل مخرب انسانی تغییر شکل داده شده و در بسیاری از بخش‌های جنگلی، عملا ساختار جنگل فروپاشیده شده است. در این شرایط بحرانی، وظیفه ملی همه ما است که به سهم خود نقش موثری برای حفظ و حمایت از این میراث ارزشمند و سایر اکوسیستم‌های شکننده ایران ایفا نماییم.
دانشگاه مازندران به‌عنوان یکی از مهم‌ترین مراکز آموزشی و پژوهشی در منطقه هیرکانی، توانست در چند مرحله زمانی در جهت توسعه و بازسازی این جنگل‌ها در محدوده پردیس دانشگاه گام بردارد. نخست در سال‌های ۱۳۸۲-۱۳۸۳ با توسعه باغ گیاهشناسی آزمایشی در بخش شمال غربی دانشکده علوم پایه، به کشت مهم‌ترین گونه‌های هیرکانی(از جمله انجیلی، گیلاس وحشی، گلابی وحشی، اوجا، انار، سفید پلت، افراپلت، آلوچه، ولیک و …) مباردت نمود. اینک این باغ بعد از گذشت ۱۷ سال از احداث آن هم‌چون لکه‌ای زیبا از جنگل‌های هیرکانی در پردیس دانشگاه خودنمایی می‌کند. مرحله دوم در سال‌های۱۳۹۴-۱۳۹۳ با ایجاد و توسعه چهارباغ‌های ایرانی در بخش‌هایی از دانشگاه و هم‌چنین استفاده از گونه‌های بومی در فضای سبز دانشگاه ادامه یافت. در مرحله سوم در سال ۱۳۹۶ در راستای حمایت وزارت عتف از توسعه دانشگاه سبز، پایه‌گذاری باغ اکولوژیک و گیاهشناسی دانشگاه در مجموعه ۲۰ هکتاری بخش جنوب شرقی پردیس کلید خورد. باغات گیاهشناسی در سراسر دنیا، رسالت بسیار مهمی را به منظور حفظ و حمایت از تنوع زیستی و اکوسیستم‌های طبیعی، ارتقا و نشر فرهنگ زیست محیطی و فعالیت‌های هدفمند پژوهشی و آموزشی برعهده دارند. توسعه باغ با محوریت جنگل‌های هیرکانی و حفظ تنوع زیستی این جنگل آغاز شد ولی بنا بر رسالت آن در بسط و گسترش آموزش، پژوهش و اکوتوریسم در حوزه منابع طبیعی و محیط زیست، کاشت عناصر مناطق زیستی دیگری از بخش‌های دیگر ایران از جمله توسعه و بسط بخش‌های ایرانی تورانی، بخش گیاهان دارویی، توسعه باغ‌های سیستماتیک، گیاهان تالابی و … نیز در دستور کار قرار گرفت.
هم‌چنین به دنبال استفاده از عناصر درختی بومی در سطح دانشگاه، بیش از چهار هزار اصله نهال از گونه‌های مختلف بلوط، انار، انجیر، توسکا و …در اطراف باغ گیاهشناسی، ظلع جنوبی دانشکده فنی و مهندسی و نیز خوابگاه‌ها در زمستان ۱۳۹۸ کاشته شد. در پاییز و زمستان سال جاری، برنامه‌ریزی دقیق و منسجمی برای بهره‌برداری از بخش‌های دیگر این باغ انجام شده است که با تشویق و حمایت ریاست دانشگاه و با تلاش‌های شبانه‌روزی همه دست‌اندرکاران به‌ویژه اداره پشتیبانی دانشگاه در حال انجام است. تعداد حدودی نهال‌های کاشته شده در این عرصه حدود چهارهزار اصله می‌باشد که تعداد آن در سال جاری به حدود شش هزار اصله نهال افزایش خواهد یافت. علاوه بر توسعه بخش هیرکانی، پوشش درختی و درختچه‌ای سایر مناطق رویشی ایران نیز بر طبق نقشه باغ گیاهشناسی در بخش‌های مورد نظرخود افزوده خواهد شد. بی شک نگهداری و پایش دایمی این تعداد نهال، بسیار دشوار‌تر از کاشت آن خواهد بود. در طول چهارسال گذشته، اقبال و حمایت در خور و شایسته‌ای برای حفظ و حمایت از این محدوده به انجام رسیده است. حفر چاه‌های مناسب، سیستم آبیاری قطره‌ای و تهیه خاک و کود مناسب از جمله این اقدامات است که امید است امسال نیز با حمایت ویژه ریاست دانشگاه با شدت و قوت بیشتری ادامه یابد تا همگان در سال‌های نزدیک، شاهد پارک جنگلی بسیار زیبا در پردیس دانشگاه باشیم. فرصت را غنیمت شمرده، بار دیگر از زحمات عوامل نظارت و اجرایی این باغ، به‌ویژه اداره پشتیبانی دانشگاه تشکر و سپاس‌گزاری می‌نمایم.
