به گزارش برترین خبر ، کمتر کسی است که علیرغم تعلقات جناحی و مواضع سیاسی مختلف و گاها متضاد نمایندگان ادوار مختلف مردم در خانه ملت ، باور نداشته باشد، این افراد در هرچه که با هم تفاوت داشته و دارند اما در یک نقطه مشترک هستند و آن هم اینکه بهرجهت می خواستند قدم های مبارک و موثری را برای حوزه انتخابیه خود بردارند و حتی از منظر منفعت خودشان هم که بنگریم، برای تحقق فرصت کسب رای اعتماد مجدد موکلین خود لازم بود در جهت حل مشکلات و پیشرفت منطقه خود بکوشند. اما چه می شود که عملا در بسیاری از مواقع این اتفاق نمی افتد؟

✳️ مشکل کجاست که استانی مثل مازندران که قرار بود در سند چشم انداز ۱۴۰۴ به اقتصاد اول کشاورزی منطقه تبدیل شود، با این همه فرصت های پیشرفت حاصل از برخورداری مواهب الهی و تاریخی در حوزه های صنعت و گردشگری و پتانسیل عظیم نیروی انسانی که بزعم برخی از استانهای صادرکننده سرمایه انسانی برای مدیریت کشور است، عملا در هرسه ظرفیت تامین و تخصیص اعتبارات کلان ملی، ضعف قانونی در برخورد با متجاوزین به منابع طبیعی و عمومی تولید ثروت، و نظارت بر عملکرد دستگاه های متولی خدمت رسانی به جامعه مستضعف استان، دچار چالش های جدی است. آیا نمایندگان ادوار گذشته مردم استان نمی خواستند قدمهای بزرگی برای رفع موانع پیشرفت استان، حداقل در سطح حوزه انتخابیه خود بردارند؟ حتما می خواستند اما چرا گاهی نمی شود؟

✳️ بزعم نویسنده این سطور، به عنوان یک معلم در جامعه دانشگاهی استان و کسی که شاید در گذشته فرصت دادن مشورت و همفکری با عالی ترین سطوح اجرایی بخش کشاورزی استان را درک نموده است، آفاتی دو سرمایه گرانقدر اما محدود دوران نمایندگی مجلس آقایان وکلا، اول زمانی که در اختیار دارند و دوم اعتبار مادی و معنوی شان در سطح ملی، را تهدید می کند که مهم ترین آنها عبارت است از:

⬅️ پاسخگویی به سهم خواهی های فردی و قبیله ای: متاسفانه آنچه در گذشته مشاهده شد چنین بوده که عده ای از سر مطالبات هواداری در ایام انتخابات یا وابستگی به اصحاب قدرت و ثروت و نقشی که گاهی معلوم نیست واقعا هم در هدایت افکار عمومی جامعه داشته یا دارند، مطالبات فردی یا بخشی خود را مقدم بر کلیت حوزه انتخابیه، استان یا ملت نی دانند. شعارهای حتی فراملی هم می دهند، اما به وقت مطالبه مکنت و قدرت چنان دور نماینده محترم را می گیرند که گاهی حتی فرصت نفس کشیدن هم سلب می شود چه برسد به فکر کردن …

⬅️ دفتر انتخابات بسته می شود اما رقابت همچنان باقی است: شهرهای استان چه در بین خود و چه در شهرهای بزرگ بین دو نماینده شان، متاسفانه در پاره ای از ادوار همچنان شاهد رقابت زیرخاکستری! بجای هم افزایی بودند، گاهی البته در مراسمات و تشریفات نمایش های وحدت هم می دادند!! بنظر می رسد یکبار برای همیشه باید زنگ خاتمه انتخابات را در همان فردای روز برگزاری آن زد و نه فقط در گفتارها و پیام ها که در برابر دیدگان مردم به عمل نشان داد که در عین کثرت دیدگاه ها بدنبال وحدت حول هدف عالی پیشرفت منطقه هستیم. نگران هم نباشند که توفیقات به نام چه کسی تمام می شود. مردم خود بهترین داورند …

⬅️ نماینده مجلس، جامع العلوم نیست: بدبختانه گاهی مدیحه سرایی عده ای این توهم را ایجاد میکند! گاهی هم خود جامعه اندیشه ورز اطراف آنقدر منزوی و بعضا سترون شده است که فرصت استفاده از خود را سلب می کند! عمدتا البته این برقرار نشدن خط تولید فکر برای توسعه و پیشرفت ناشی از آن است که در دفاتر نمایندگان محترم فارغ از اسامی زیبا مثل کمیته برنامه ریزی و اتاق فکر و … یا ساز و کار روشن و سازمان یافته ای برای این مساله مهم وجود ندارد یا قلبا (نه لسانا) خود نماینده محترم یا صف اول مدعیان ایشان دوست نداشتند بپذیرند که بهره گیری فراگیر نخبگان (حتی از ستادهای رقیب!) در فضای رقابتی امروز استانهای برای پیشرفت و اصلاح زیرساختها با توجه به محدودیت شدید منابع محدود کشور و نرخ پایین بهره وری از آن یک ضرورت اساسی است.

🔷 لذا امروز با توجه به تجربیات گرانسنگ گذشته پیشنهاد اساسی این است، فارغ از تعلقات سیاسی و برمدار تعهد و تخصص و دلبستگی به نظام و آینده کشور، استان و شهرستانهای تابعه، در هر حوضه انتخابیه یک کارگروه متشکل نخبگانی برای تشریح چالش های قانونی، تدوین راهبردهای نظارتی و طراحی راهکارهای جذب سرمایه برای به حرکت درآوردن چرخهای اقتصاد تعاونی و خصوصی و رفع آسیبهای فرهنگی و اجتماعی استان طراحی شود و چه بسا بتوان از این میان یک هیات اندیشه ورز چابک جهت تولید محتوای موثر و تغذیه فکری مجمع نمایندگان استان تشکیل داد که علاوه بر هدف اصلی ، حداقل منفعت جنبی آن می تواند پرورش و رشد نیروهای فکری آشنا به مسائل اساسی و راهبردهای پیشرفت همه جانبه استان باشد که گاهی برای یافتن یک مدیر تواند با چراغ در شهر و کشور نگردیم و به تعبیر آن وزیر رفته لازم نباشد مدیر از خارج کشور وارد کنیم !!

به امید اینکه صدایمان شنیده شود …

بابک مومنی
دکترای علوم و مهندسی آب و استادیار دانشگاه پیام نور