به گزارش برترین خبر ، امروز صبح برای اقامه نماز صبح به حرم حضرت معصومه سلام الله علیها رفتم. بعد از نماز و مختصری زیارت در محوطه حرم بودم و جوانی آمد سلام کرد و گفت حاج آقا اینجا واقعا شفا میده؟
گفتم بله همانطوری که نام عیسی مسیح علیه السلام گره از مشکلات دنیا باز می کند توسل به این خاندان هم تاثیرات فراوانی دارد.بعد از دقایقی گفت و گو متوجه شدم که از ایمان داران مسیحی تهران می باشد که در راه برگشت به تهران بوده است.
گفت: حاج آقا واقعا دین برای چه آمده؟
گفتم : دین برای آرامش من و تو آمده اما چه کنیم که گاهی کسانی با نام دین آرامش من و تو را برهم می زنند.
نگاه کنجکاوی داشت برایش از خاطره زیارت کلیسای سیده مریم در حریصا لبنان را نقل کردم.کلیسایی کوچک که مجسمه بزرگی از این بانوی پاکدامن بر بالای آن به زیبایی خودنمایی می کند که از تمام شهر مشخص است. آرامش و معنویت حتی از مجسمه بی جان مادر مقدس آنچنانی زیاد است که قلب های بیدار را به سمت خود جذب می کند.وقتی از پلکان مارپیچ بالا می روید در نهایت مسیر تنگ و تنها یک نفر می تواند راه را ادامه دهد.شاید به سختی بشود باور کرد که انتهای مسیر وقتی در زیر پای مادر مقدس قرار گرفتم ناخودآگاه اشک ریختم نمی دانم برای مصائب مسیح بود یا سختی های این مادر مبارک اما هرچه بود قداست ان مکان من را به خود جذب کرد و احساس کردم سبک تر شدم. نکته زیبای این خاطره در نگاه مشترک بین این دو هم وطن بود چون وقتی چند پله پایین تر آمدم یکی از هموطنانم گفت حاج آقا این همه امام زاده در ایران بود شما کم اوردی امدی لبنان به حضرت مریم متوسل شدی.
گفتم: خدا و پیامبرش بین انسانها فرقی نگذاشته اند و دین آمده برای برابری و عدم تبعیض و خداروشکر که ما ایرانی ها از ابتدا هرگز نژاد پرست نبودیم و اهل تبعیض بین اقوام و رنگ ها نبودیم.حال انسان هر کجا خوب باشد و به خدا نزدیک شود باید از این حال خوش استفاده کند.
با جوان مهربان مسیحی خداحافظی کردم و تلاقی این اتفاق و آن خاطره با حال روز امروز دنیا برایم تلنگری شد و این یادداشت تحریر شد.ما مسلمانان از پیامبرمان یاد گرفتیم که به انبیا دیگر احترام بگذاریم البته حضرت مریم سلام الله علیها که جای خود را دارد.
خاطره مهمانی منزل خانواده ای مسیحی در لبنان در ذهنم آمد و می گفت شیخ شما مادر مقدس را برایم تعریف کن.احترامی که شما برای حضرت مریم سلام الله علیها قائل هستید من در هیچ جایی ندیدم.
حقیقتا خودم بر این باورم که ادیان برای پیشرفت رشد و تعالی بشر آمده اند و مگر می شود کسی زندگی عیسی مسیح علیه السلام را بخواند و عبرت نگیرد مگر انسانی هست که برای مصیبت های این پیامبر از خود بی خود نشود. اهل قیاس نیستم اما در دوران رشد بشر جاهل، انسان های بزرگی از خودگذشتگی کردند تا نسل بشر بماند و مسیح یکی از همین برگزیدگان برای حفظ بشر بود چه کنیم که بعضی ها این را درک نمی کنند.
این که خداوند انسان را موجودی آزاد خلق کرد بر کسی پوشیده نیست حالا اگر این انسان موجب سلب آزادی دیگران می شود تقصیر دین نیست،تقصیر خدا نیست.کمی تامل باید کرد و چشم ها را باید شست و جوری دیگر باید دید.
