به گزارش برترین خبر ، استادیار گروه اقتصاد دانشگاه مازندران با اشاره به عضویت ایران در سازمان همکاری شانگهای گفت: عضویت دایم کشورمان در این سازمان منطقه‌ای می‌تواند زمینه و بسترساز افزایش روابط تجاری و مالی آن شود.
دکتر مهدیه رضا قلی زاده در گفت و گو با خبرنگار ایرنا، عضویت ایران در سازمان شانگهای را دارای نتایح اقتصادی مهمی دانست و افزود: توسعه روابط تجاری و مالی را می‌توان از آن جمله نام برد. ایران به عنوان کشور عضو این سازمان می‌تواند در معادلات منطقه‌ای تاثیرگذاری داشته باشد و نیز با ورود به بخشی از بازارهای بزرگ جهان، همکاری‌های بانکی‌اش را تقویت کند و امکان فروش تولیدات ایران به جمعیت عظیم این منطقه ایجاد می‌شود. هم‌چنین قدرت چانه‌زنی ایران را در جهان ارتقا می‌دهد وکشور را وارد نظام بین‌المللی می‌کند.
وی ادامه داد: سازمان همکاری شانگهای، یک سازمان میان دولتی است که برای همکاری‌های چند جانبه اقتصادی، امنیتی و فرهنگی توسط چین، روسیه، قزاقستان، تاجیکستان، قرقیزستان و ازبکستان تشکیل شد و هند و پاکستان بعدا عضو آن شدند. نقش و جایگاه ایران در منطقه آسیا باعث شد تا چهار سال بعد از تاسیس، به عضویت ناظر آن در آید و درخواست عضویت دایم آن نیز در پایان اجلاس بیست‌ویکم مورد موافقت اعضا قرار بگیرد.
این استاد اقتصاد گفت: ایران با عضویت در این سازمان از ظرفیت‌ها و امکانات جدیدی که در اختیار کشورهای عضو قرار دارد، بهره‌مند می‌شود.
وی توضیح داد: کشورهای شانگهای از نظر جغرافیایی متشکل از ظرفیت‌های سیاسی و اقتصادی برای همکاری‌های منطقه‌ای است و حضور در آن نقش غیرقابل انکاری در بخش سیاست‌های خارجی خواهد داشت. این سازمان، بزرگ‌ترین، مهم‌ترین، وسیع‌ترین و ثروتمندترین سازمان جهانی به‌شمار می‌رود که کشورهای عضو این سازمان، یک چهارم مساحت خشکی‌های جهان و بیش از سه میلیارد از جمعیت جهان را دارند. هم‌چنین اعضای آن در تولید و تجارت جهانی نقش داشته و درصد بالایی از ذخایر نفتی، گازی و اورانیوم در جهان را در اختیار دارند که این مسایل، اهمیت و قدرت این کشورها را نشان می‌دهد و عضویت در آن از اهمیت ویژه‌ای برخوردار است.
دکتر رضاقلی زاده با اظهار این که در صورت تدبیر و برنامه‌ریزی‌های صحیح، ایران می‌تواند از این عضویت دایم مفید و پرسود، بهره‌برداری لازم را ببرد، گفت: باید توجه شود که این سازمان، چیزی جدای از نظام بین‌الملل نیست و در راستای سیاست‌ها و نظم بین‌المللی فعالیت دارد و ایران با به نتیجه‌رساندن برجام و اف‌ای‌تی‌اف، باید مشکلات خود را در نظام بین‌الملل رفع کند، وگرنه نمی‌تواند چندان از فرصت عضویت استفاده ببرد.
وی افزود: شانگهای مهم‌ترین سازمان منطقه‌ای جهان است و عضویت در آن می‌تواند نقش مهمی در توسعه روابط اقتصادی و تجاری کشور داشته باشد به‌شرطی که با سیاست‌ها و برنامه‌ریزی‌های درست، زیرساخت‌های کشور را تقویت کنیم و چرخ تولید کشور را به گردش درآوریم.
او ادامه داد: برای این منظور باید صادرات و صادرکننده را تقویت کنیم و موانع را از سر راه تجارت و کسب‌وکارها برداریم تا از فرصت‌های به‌دست آمده استفاده بهینه ببریم و وارد بازارهای کشورهای دیگری بشویم تا بتوانیم محصولات و تولیدات خود را به عرضه برسانیم، در غیر این‌صورت اگر مشکلات فعلی تولید، تجارت و صادرات را داشته باشیم حضور در شانگهای به‌تنهایی نمی‌تواند فرصت باشد و حتی می‌تواند به تهدید برای صنایع و اقتصاد ما تبدیل شود.
دکتر رضاقلی زاده توضیح داد: اقدامات این سازمان فعلا به نفع کشورهای عضو این سازمان است و مسلما ایران منافعی از این عضویت کسب می‌کند؛ مثلا اگر پذیرفته شود که صادرات انرژی به‌سمت کشورها از سوی ایران باشد، فراهم‌شدن امکان فروش و صادرات محصولات به این کشورها می‌تواند منافع زیادی برای کشور ما داشته باشد.
وی افزود: با توجه به این‌که در تعاملات بین کشورهای عضو شانگهای، نرخ‌های تعرفه کاهش می‌یابد، کالاها و خدمات به قیمت ارزان‌تر به کشورها فروخته می‌شود و سبب تقویت تعاملات بین کشورها می‌شود.
این استاد دانشگاه گفت: مزیت نسبی ایران بیشتر در مواد اولیه و خام است و این عضویت باعث صادرات این قبیل مواد می‌شود و با این کار به نوعی دور زدن تحریم‌ها هم امکان‌پذیر است و شاید دور زدن تحریم‌ها در کوتاه‌مدت کمک‌کننده باشد ولی از آن طرف منجر به واردات کالاهای صنعتی از چین و روسیه می‌شود که بالاتر بودن ارزش افزوده این کالاها در بلندمدت تاثیر خوبی در تراز تجاری ایران با این کشورها نخواهد گذاشت.
عضو هیات علمی دانشگاه مازندران گفت: ایران در تعداد محدودی از سازمان‌های بین‌المللی عضو است و عضویت در این سازمان در جهت پیگیری منافع اقتصادی کشور کمک می‌کند و باعث افزایش قدرت چانه‌زنی در عرصه بین‌الملل وکاهش در تحریم‌ها می‌شود.
وی تاکید کرد: عضویت در سازمان‌های بین‌المللی مفید است البته به‌شرطی که با برنامه‌ریزی صحیح باشد تا این تعامالات در فرآیند توسعه و بهبود شرایط پیش برود.
