به گزارش برترین خبر ، متن کامل این گفت‌وگو را در زیر مشاهده می‌کنید:
دکتر مرتضی علویان استادیار گروه علوم سیاسی دانشگاه مازندران با اشاره به پذیرش رسمی و عضویت دایم ایران در سازمان منطقه‌ای شانگهای، گفت: این مساله بر روی تصمیمات آتی کشورهای غربی در مورد ایران تاثیر خواهد گذاشت و مسیر تصمیمات آنها را عوض می‌کند.
دکتر مرتضی علویان افزود: کشورهای غربی طی سال‌های اخیر، سخت‌ترین و شدیدترین فشارها و تحریم‌ها را علیه ایران پیاده کردند تا از این طریق بتوانند کشورمان را که به نوعی در مقابل سیاست تک‌قطبی کردن جهان قرار داشت به زانو در بیاورند، اما ایران طی این سال‌ها با تحمل این فشارها و سخت‌گیری‌ها، توانست در مقابل نظام سلطه تک‌قطبی این کشورها بایستد و اکنون نیز با پذیرش ایران در سازمان شانگهای که یک سازمان منطقه‌ای و بین‌المللی می‌باشد کشورمان از پشتوانه و حمایت‌ها کشورهای این سازمان برخوردار است.
این عضو هیات علمی دانشگاه مازندران گفت: کشورهای بزرگ و قدرتمندی هم‌چون چین، هندوستان و روسیه عضو سازمان شانگهای هستند که کشورهای غربی یکه‌تاز در زمینه تک قطبی‌کردن جهان در مقابل آنها قادر به قلدری نیستند و بر این اساس طی یک یا دو سال آینده شاهد تغییر رویه این کشورها از جمله آمریکا در زمینه برخورد با ایران خواهیم بود.
وی به سابقه شکل‌گیری سازمان شانگهای به‌عنوان یک سازمان منطقه‌ای و بین‌المللی در سال ۲۰۰۱ میلادی اشاره و تصریح کرد: در سال ۱۹۹۱ و با فروپاشی شوروی سابق، ذهنیت‌هایی در خصوص تک‌قطبی و چندقطبی بودن جهان در محافل سیاسی مطرح بود که کشورهایی نظیر آمریکا و انگلیس به دنبال احیای سلطه مداوم و دنباله‌رو تک‌قطبی بودن جهان بودند، در حالی‌که دیگر کشورهای جهان سمت‌وسو و دیدگاه‌شان به‌سمت جهان چندقطبی بود.
دکتر علویان گفت: کشورهای مدافع تک‌قطبی به‌ویژه آمریکا که داعیه کدخدایی جهان را داشت و مدعی بود می‌تواند حافظ امنیت جهان باشد، پروژه اسلام‌هراسی را به راه انداخت تا در لوای مقابله با تروریسیم، به نوعی خود را حامی امنیت جهان نشان بدهد به‌طوری‌که سال‌ها به همین بهانه با لشکرکشی به عراق و افغانستان، نظم منطقه را به هم ریخت و اکنون با شکست از این مناطق خارج شده است. پس از آن کشورهای منطقه با تشکیل سازمان پیمان منطقه‌ای شانگهای به نوعی در مقابل نظام تک‌قطبی ایستادند و از همین رو شانگهای را می‌توان شکست ایده تک‌قطبی غرب در منطقه شرق آسیا قلمداد کرد.
سازمان همکاری‌های امنیتی- اقتصادی شانگهای، یک پیمان فراگیر با جغرافیای بسیار وسیعی است که در زمینه‌های مختلف امنیتی، سیاسی، اقتصادی، مالی و نظامی برای اعضای دایم خود تعهداتی را ایجاد می‌کند که مهم‌ترین آن، تضمین دفاع قطعی در برابر دشمن است. ایران که از سال ۲۰۰۵ به عنوان عضو ناظراین سازمان در آمده بود پس از ۱۶ سال عضو ناظر این سازمان، بلاخره به عضویت دایم درآمد.
دکتر علویان گفت: با توجه به اینکه کشورهای قدرتمندی در این سازمان حضور دارند به طور مثال چین با جمعیت میلیاردی که دارد ۴۰ درصد جمعیت جهان را در خود جای داده است و هم‌چنین بازار عرضه و فروش نفت و گاز در کشورهای پرجمعیت این سازمان از جمله چین و هندوستان، پذیرش ایران به عنوان عضو دایمی این سازمان را می‌توان نقطه قوت و گام مهم و بزرگ دولت سیزدهم در امور خارجی و بین‌المللی قلمداد کرد.
وی افزود: با توجه به اینکه اعضای سازمان شانگهای نسبت به کشورهای عضو دایم خود تعهداتی دارد، عضویت دایم ایران در این سازمان به نوعی دسترسی و فراهم‌شدن امکان انجام یک‌سری امور اقتصادی، بازاری و اشتغال‌زایی در تعامل با کشورهای این سازمان به حساب می‌آید.
او ادامه داد: فراهم‌شدن بازار ارایه و عرضه محصولات ایران در کشورهای عضو سازمان از جمله این دست‌آوردها می‌باشد که از این طریق، بخشی از مشکلات تولیدکنندگان کشور در زمینه بازاریابی رفع می‌شود.
این استاد دانشگاه مازندران گفت: هم‌چنین در اجلاس شانگهای، امضای تفاهم‌نامه وزیر کار و امور اجتماعی ایران با کشور تاجیکستان برای مبادله نیروهای متخصص نیز راهی برای کشورمان در زمینه فراهم آوردن اشتغال نیروها باز کرده است.
وی افزود: فراهم‌شدن زمینه اشتغال و هم‌چنین فروش محصولات ایرانی باعث رونق اقتصادی و گردش کار و تولید می‌شود و بالطبع با رونق مسایل اقتصادی، امید از دست‌رفته به مردم کشور باز گردانده می‌شود. البته دست‌یابی به این اهداف نیز آرام آرام خواهد بود چرا که مشکلات پیش‌آمده در کشور نیز طی سال‌ها رخ داده است و رفع آن نیز اندکی زمان‌بر است.
دکتر علویان در زمینه دیپلماسی سیاسی نیز گفت: پذیرش ایران به عنوان عضو دایم سازمان شانگهای ضربه محکمی از سوی کشورهای عضو به آمریکا است و اینکه ایران از این پس می‌تواند بیشتر از حق هسته‌ای خود دفاع کند و ابزار چانه‌زنی برای کشور فراهم شده است.
وی تاکید کرد: البته تمامی مطالبی که گفته شده به معنای قهر با غرب و کشورهای غربی نیست، بلکه انجام هرگونه مذاکره و یا تصمیم‌گیری منوط به حفظ منافع ملی می‌باشد. منافع ملی خط قرمز است و تصمیمات باید با لحاظ‌کردن آن اتخاذ شود.
