به گزارش برترین خبر ، گسترش بیماری کرونا یا کووید ۱۹، صنعت گردشگری را بیش از هر صنعت دیگری، تحت تاثیر قرار داد. بسته شدن مرزهای خارجی، محدودیت‌های سفر داخلی، لغو پروازها و تعطیلی اماکن اقامتی و توریستی، همه موجب شد صنعت گردشگری آسیب‌های فراوانی ببیند. با توجه به اینکه روند پروازها و سفرها به حالت عادی برنگشته است، مشکلات این صنعت نیز همچنان پابرجاست و بنگاه‌های اقتصادی مرتبط با گردشگری، هنوز با درآمد نزدیک به صفر دست به گریبان هستند.

در این میان مازندران به عنوان یکی از استان های گردشگرپذیر کشور بیش از سایرین از این مسئله آسیب دیده و بسیاری از واحدهای مرتبط با این حوزه هنوز مانند سابق سرپا نشده اند. بخش مهمی از چرخه اقتصادی استان وابسته به صنعت گردشگری است و بازار مازندران نیز به تبع آن تحت تاثیر شدید تعطیلی های کرونایی قرار گرفت و متحمل خسارت های سنگینی شد به طوری که رییس سازمان صنعت ، معدن و تجارت مازندران در اظهار نظر خود میزان خسارت کرونا به بازار استان را حدود ۹۰۰ میلیارد تومان اعلام نمود و ابراز امیدواری کرد که با بازگشایی صنوف ، در کوتاه مدت بازار مازندران بتواند خود را ترمیم کند.

اگرچه دولت بسته‌های حمایتی را از پرداخت تسهیلات کم بهره تا استمهال تسهیلات دریافتی، مالیات بر درآمد، قبوض آب، برق، گاز و حتی سهم بیمه کارفرمایان و پرداخت بیمه بیکاری برای کارگران بیکار شده از این حوزه مصوب کرده که تا حدودی می‌تواند بخشی از ضرر و زیان حوزه گردشگری را در سطح استانی و ملی جبران کند، ولی بررسی سرانگشتی نشان می‌دهد که خسارت‌های ناشی از این ویروس به حوزه زیرساختی گردشگری به دلیل لغو تمام رزروها و عدم پذیرش مسافر در اوج فعالیت این واحدها در نوروز به گونه‌ای است که صرف‌نظر از این مساعدت‌ها نیازمند تدابیر بهتری برای پس از شکست کروناست.

البته باید دید استقبال مسافرین در ابتدای تعطیلات تابستانی سال جاری که با همه سالهای گذشته متفاوت شده چگونه پیش می رود و آیا مردم همچنان مانند سابق میل به سفر دارند یا خیر.

در یک نظر سنجی اینترنتی ۶۶ درصد از شرکت کنندگان در این نظر سنجی که مسافرین بالقوه محسوب می شوند گفته اند که حتی بعد از بازگشایی اماکن تفریحی و توریستی نیز رقبتی برای سفر ندارند و ترجیح می دهند تا سال ۹۹ را بدون مسافرت دنبال کنند. از میان کسانی که به سفر نمی‌روند تنها ۱۴ درصد به دلیل نگرانی از کرونا از سفر خودداری کرده‌اند. این پدیده می‌تواند نشان‌دهنده این باشد که عواملی مانند فشارهای اقتصادی ناشی از کرونا، فشار زیادی را روی سبد هزینه‌های خانوار وارد کرده است و همین فشار مالی احتمال تصمیم به سفر را بیشتر کاهش می‌دهد تا خود ویروس کرونا. از همین رو، ایجاد زمینه‌هایی برای سفرهای ارزان قیمت، خدمات تور اقساطی یا اقامتگاه‌های ارزان‌قیمت، می‌تواند به احیای سریعتر فرهنگ سفر و گردشگری در جامعه کمک کند.

این پاسخ‌دهندگان، شهرهای شمالی، مشهد و جزیره کیش را به ترتیب به عنوان مقاصد اصلی خود برای سفرهای داخلی نام برده‌اند. اما انگیزه و هدف سفرهای داخلی و خارجی ایرانیان در دوران پساکرونا چه خواهد بود؟ رتبه اول برای اهداف و انگیزه‌های سفر برای تفریح و گردش است. دیدار با خانواده و سفرهای زیارتی، رتبه‌های دوم و سوم انگیزه سفرهای داخلی را به خود اختصاص داده‌اند.

بر اساس آمار رسمی، حدود ۲۰۲ واحد اقامتی رسمی دارای مجوز از میراث فرهنگی استان مازندران دارای ۷۶ هزار تخت هستند که کارشناسان اقتصادی با احتساب میانگین اجاره هر تخت یک میلیون و ۵۰۰ هزار ریال در روز در مدت ۱۵ روز تعطیلی نوروز به عنوان پیک مسافرپذیری در استان مازندران صرفا زیان‌های اقتصادی ناشی از درآمدهای محقق نشده ناشی از لغو پذیرش مسافر در این اماکن به حدود  ۱۵۰۰ میلیارد ریال می‌رسد.

سال گذشته و تا قبل از کرونا ۵۸ میلیون مسافر – شب گردشگر داخلی و ۱۰۶ هزار گردشگر خارجی به مازندران سفر کردند که سهم بالایی در ارزش افزوده اقتصادی این استان داشتند. اما سایه سنگین کرونا بر صنعت گردشگری مازندران، بیش از ۳ هزار و ۵۰۰ تأسیسات را به تعطیلی کشاند که این بخش بیشترین سهم را در اقتصاد استان ایفا می‌کند. خالی ماندن ۷۴ هزار تخت گردشگری به منزله بیکار ماندن بیش از ۱۵ هزار نفر در این شغل و خسارت چند صد میلیاردی بر پیکره اقتصاد گردشگری مازندران بود. خسارتی که با روند فعلی حالا حالاها جبران نخواهد شد.

هدف از بیان این موضوعات این است که توجه بیشتری به این موتور محرک اقتصاد مازندران داشته باشیم تا روزی نرسد که سرمایه گذاران رقبت چندانی برای سرمایه گذاری در صنعت گردشگری مازندران نداشته باشند. اگر این اتفاق رخ دهد بدون شک هزاران فرصت شغلی مستقیم و غیرمستقیم که می تواند با رونق این تجارت در استان ایجاد شود، از بین خواهد رفت و باید سالها برای رسیدن به نقطه ای که پیش از کرونا در آن قرار داشتیم تلاش کنیم. این یعنی چندین سال عقب افتادگی برای عدم توجه و مسئولیت پذیری در برابر ضرر و زیان صنایع مرتبط با گردشگری که امروز صدایشان از این اتفاقات در آمده است.

هزینه‌های بالای نگهداری تأسیسات گردشگری از یکسو، حقوق و مزایای کارگران و پرسنل در دوران تعطیلی و نداشتن درآمد از سوی دیگر، اقتصاد این حوزه را با چالش‌های زیادی روبه‌رو کرده و اکنون در ایران و به تبع آن مازندران هم مثل دیگر کشور‌های دنیا، صنعت گردشگری چشم به روز‌های پساکرونایی و وعده‌های مسئولانش دوخته تا با رهایی از پیامد‌های این بحران مجبور نشود ورشکستگی را تجربه کند./ عبارت